In gesprek met Alda Gloudemans over de 1,5 meter samenleving
Nadat vanaf half maart de Corona virus ook heel Nederland ging overheersen is er veel veranderd in onze samenleving. Het werd plotseling heel rustig op de wegen, er werd niet meer geknuffeld en we liepen met een boogje om elkaar heen. Een Nederland die over het algemeen geneigd is om niet bij de pakken neer te zitten, werd timide en zeer volgzaam volgens opgelegde regels. Bang om besmet te worden. Zo ook de eerste reactie van Alda Gloudemans.
Ingrijpende was het onvoorstelbare aantal zieke mensen om ons heen en steeds dramatischer de vele doden, ook hier dichtbij in de kern Zijtaart waar ik woon. In grote getalen vielen de mensen om ons heen weg en vele families werden niet gespaard. Het afscheid nemen was alleen al erg pijnlijk omdat ook dat met opgelegde afstand moest en met een zeer beperkt aantal personen bij de dienst.
Opvallend was ook dat onze samenleving in sociale cohesie op een hele mooie manier een verandering onderging. Door mijn betrokkenheid in mijn eigen leefgemeenschap organiseerde we een mogelijkheid dat enerzijds vrijwilligers zich konden aanmelden om hulp te bieden en anderzijds konden mensen met een hulpvraag zich melden. Binnen 2 uren tijd hadden 35 mensen zich aangemeld als vrijwilliger. Van 80 telefoontjes die werden gedaan naar kwetsbare mensen ( ouderen en zieke mensen ) was nog geen 10% die ook daadwerkelijk met een hulpvraag zaten. Iedereen kreeg al hulp van eigen kinderen, buren en vrienden. Ze waren overigens wel dankbaar en verheugd gebeld te worden.
Tijdens mijn professionele werkzaamheden als maatschappelijk werkende in de jeugdhulpverlening kregen we jaren geleden speciale trainingen aangeboden om middels nieuwe methodieken hulpverlening te bieden. In het kader van bezuiniging en ook om het “ik” denken om te turnen tot een meer “wij” maatschappij zou bereikt kunnen worden dat mensen zich meer om elkaar gingen bekommeren. De opdracht was dat in eerste instantie hulp gezocht moest worden uit eigen kring van kinderen, buren en vrienden. Weerstanden waren groot, kinderen hadden geen tijd en buren en/of vrienden inschakelen was een not done mentaliteit.
Een corona virus is het beste middel om in hele korte tijd iedereen meer loyaal en solidair te laten zijn. Natuurlijk ook door het voor een groot deel stil leggen van werk en vooral vereniging activiteiten kwam hiervoor ook veel tijd vrij. Een absolute meerwaarde van deze problematische situatie. Soms helpt de natuurlijke weg een handje.
Als de corona het toelaat word ik in juni als burger commissielid geïnstalleerd voor onze partij. Vanuit mijn jarenlange ervaring in de hulpverlening en de opgebouwde kennis en ervaring als voormalig raadslid, denk ik wel iets te kunnen betekenen in de vraagstukken van het Sociale domein. En natuurlijk ook het sociale gedachtengoed van de partij HIER stimuleren mij om met plezier ondersteunend te willen zijn voor onze fractieleden.